domingo, 4 de noviembre de 2007

Ya no soy una ONG

Hoy quisiera estar en la playa, es uno de esos días q añoro el mar, el sonido de sus olas al romper... Me gustaría meterme debajo del agua para no escuchar nada mas q mi respiración...

No estoy triste, no estoy mal! No es eso...

Creo q lo q me pasa es q me he dado cuenta de q no estoy donde quiero estar, q no me rodeo del sitio ni de la gente adecuada. Creo q estoy fuera de juego, eso es todo.

Supongo q quien lea esto pensará: Pues pírate! Cambia de lugar, vuelve a tu sitio! Vale, lo reconozco, a simple vista puede parecer fácil la solución. Pero es q soy tenaz, cabezota y terca como una mula! Quiero estar bien aquí! Quiero una vida aquí! Quiero amigos, trabajo y todas esas cosas q anhela todo el mundo! Además... no me da la gana empezar de nuevo! Q pereza por Dios!!!

Me lo estoy tomando como un reto, como una meta, y créeme, lo voy a conseguir cueste lo q cueste...

Al menos he conseguido muchas cosas en poco tiempo, me siento bien conmigo misma, estoy tranquila y en paz, empiezo a ser una persona segura de nuevo, he cerrado infinidad de puertas q tenia entornadas y no hacían mas q crear corrientes negativas en mi vida.

Me he dado cuenta por fin q soy una persona fuerte, q aguanto casi con todo, tengo mis debilidades por supuesto pero eso es humano y me enorgullezco de esas debilidades...

Me puede el corazón sobre la razón casi siempre, soy muy viscerál, pero estoy aprendiendo a controlarlo, ahora empiezo a razonar antes de actuar, evalúo las consecuencias antes de decir y la verdad es q las cosas me van mejor, al menos evito problemas o confrontaciones.

Por primera vez en mi vida pienso antes en mi q en los demás, este era un gran handicap q tenia! De buena me convertía en tonta, boba, idiota... Hace poco q he decidido q esto se acabó q no puede ser! Bajé la persiana del chiringuito de los favores hace unos meses y todo va mejor en mi vida. Cierto es q a mis amigos, a mi gente, esto no les afecta, no tengo intención de cambiar con ellos! Esto afecta a todo aquel q sin apenas conocer le entregaba mi alma y me deshacía en atenciones y favores varios... Eso se acabo para siempre!

Esta bien ayudar y no mirar a quien no? Pero creo q como en todo no hay q irse a los extremos, hay q moderarse en todo y lo de hacer el bien no va a ser menos...

Llevo 42 años haciendo el indio! Dando y dando y dando, y dando más.. y si sobraba un poco lo guardaba para cuando llegara algún necesitado. Pues bien, se acabó, no soy una ONG.

Así q la próxima vez q me llames para pedirme un favor te lo piensas mejor, es muy fácil, solo tienes q valorar una cosa: ¿me he ganado q me haga este favor?. Así de sencillo! Si te has comportado conmigo como un egoísta, ingrato, mal educado y poco amigo, pasa de pedírmelo, q casi, casi seguro q no te lo haré!

Ala! Q esta idiota se cansó de serlo!!

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Nena... Bien dicho coño!!!

Ja era hora que miresis pel teu bé, per a teva felicitat i el teu benestar.

Ens encanta veure com pots ser capaç de separar les amistats de les no-amistats, ja ens entens...

La cosa sempre ha sigut saber quan donar de nosaltres mateixos i quan no... Saps? Per nosaltres ha sigut i és difícil no caure de cap amb el tema amistats... però REINA, a poc a poc, aprenem...

Sobre el tracte de favors... ja saps que en penso... Sempre s'han de fer a qui s'ho mereix... Però... Quan sabem si realment s'ho mereix? No ho sabem fins que no caiem altre cop de cap... Així que és bo des d'un començament fer una mena de selecció... amigos/conocidos.

En fi REINA, que tret del tema habitual de les amistats... ens encanta evure tots els reptes que t'has imposats, doncs diuen molt de tu, de la teva personalitat i la teva fortalesa.

T'estimem

n0str0m0 dijo...

Pues a mi me parece que llevas mucho camino recorrido y además por la buena senda, el mar siempre estará allí, cualquiera que sea el mar donde quieras sumergirte, lo que llamas cabezonería y testarudez, no son en fin,….sino coraje y valentía, seguro que como encontraste tu seguridad y tu tranquilidad encontraras tu lugar.
Con cariño
n0s